هنوز تو گنجه ی خونه می شه عکست رو پیدا کرد

میون هق هق هر شب می شه در رو بروت وا کرد

هنوزم می شه با یادت غم و دلشوره جارو شه

فضای خالی خونه بازم غرق هیاهو شه

خدا رو تو چشات دیدم هنوزم رنگ بارونی

بمیرم باز از چشمم همه دردامو می خونی

نگاهت باز ابری شد تحمل کن دلم خونه

یه عمره سرپناهم شد همین دیوار ویرونه

ببینم باز برگشتی؟ نگو سوغات من جا موند

تو تنهایی سفر کردی دل من هم همونجا موند

بذار اشکامو بردارم که استقبال بهتر شه

که این یک لحظه زندونم به لبخندت معطر شه

فدای دلهای شکسته...

مسافر...